Dag 36-38: Derby en de Broome Bird Observatory

Na vijf dagen stof happen in de outback genoten we van de wat 'luxere' camping in Derby. We konden de was doen en hadden weer stroom!

Derby staat in de top 10 van de plekken in de wereld met het grootste getijde-verschil. Helaas waren wij er niet vlak na volle maan, dus was het getijde-verschil relatief klein. Wel was het grappig om bij eb in de moddervlakte honderden slijkspringers te zien 'springen'. Verder zagen we langs de waterlijn weer een aantal nieuwe soorten vogels voor deze vakantie, zoals de terekruiter en de eastern curlew (een wulp met een een héle lange snavel). Na een botanische wandeling, bezochten we de 'prisoner boab tree'. Dit is een eeuwenoude baobab waarin – zo gaat het verhaal – zo'n 200 jaar geleden gevangen genomen/ontvoerde Aboriginals tijdelijk werden opgesloten op weg naar Broome, waar ze te werk werden gesteld in de parelindustrie.

Voordat wij verder richting Broome reden, bezochten we nog de waterzuivering van Derby, waarbij ook een helofytenfilter was aangelegd. Hier waren weer veel watervogels te zien, vooral veel ibissen en purperkoeten, maar ook een red-necked avocet (een soort kluut) en een groenpootruiter.

In Broome verbleven we eerst een paar nachten bij de Broome Bird Observatory. Deze ligt aan de Roebuckbaai, die tussen september en maart door honderdduizenden steltlopers wordt bezocht, de meeste afkomstig uit Oost-Siberië om in Australië te overwinteren. De Roebuckbaai valt met eb deels droog – een beetje vergelijkbaar met deWaddenzee – en biedt daarmee een geschikt foerageergebied voor deze vogels. Met vloed zoeken de vogels een hoogwatervluchtplaats op, waar wij ze goed konden bekijken. De meest voorkomende soorten waren grote kanoet, groenpootruiter, woestijnplevier, roodkeelstrandloper, terekruiter en rosse grutto. Verder zagen we onder meer de aziatische gouplevieren, zilverplevieren, australian pied oystercatchers (een soort scholekster), kanoeten, grutto's, drieteenstrandlopers, breedbekstrandlopers, Siberische grijze ruiters en steenlopers. Gewoon voor Nederland, maar bijzonder voor Australië, is de tureluur. We zagen er zeker drie, terwijl er maar twee bekend waren bij de Bird Observatory. Een beetje onrustig en ongeduldig stonden alle vogels te wachten op laag water, zodat ze weer voedsel konden zoeken.

Rondom de Bird Observatory waren een paar wandelroutes uitgezet om bosvogels te bekijken en er was een zgn. 'Shadehouse', waar je op heetst van de dag vogels kon bekijken die zich wasten in en dronken uit waterbakjes. Nieuw voor ons was de yellow white-eye, een mooi geel vogeltje met een wit oogringetje. Naast vogels maakten ook agile wallabies dankbaar gebruik van de waterbakjes!