Dag 41 en 42: Eighty Mile Beach en Millstream Chichester

's Ochtends maakten we een wandeling over Eighty Mile Beach, een 140 km lang zandstrand. Het was eb, waardoor de steltlopers zich over een groot gebied hadden verspreid. Door het lage water konden we alle mooie schelpen zien.

We hadden een lange rit voor de boeg richting de regio Pilbara. Toen we wegreden zagen we een grote varaan, de perentie. In de graslanden aan weerszijden van de weg zaten allemaal wallabies.

Bij het verlaten van de Kimberley-regio, verdwenen de baobabs uit het landschap. Ook de temperatuur veranderde: overdag nog wel lekker warm, maar niet meer bloedheet; 's nachts koelde het behoorlijk af, waardoor we ons dekbed weer nodig hadden.

In Pilbara is de invloed van de mijnbouw (ijzererts) zeer zichtbaar. We zagen lange treinen – meer dan 100 wagons met drie locomotieven – met ijzererts richting Port Hedland rijden.

's Middags kwamen we aan in Millstream Chichester National Park. We bezochten eerst het oostelijke deel (Chichester), waar we onder andere een permanente waterpoel en een aantal uitzichtpunten met zicht op de kale bergketens bezochten. Vlak voor de zon onder ging, kwamen we aan op het kampeerterrein in het westelijke deel. Omdat het erg rustig was – er was maar één ander stel – scharrelden er euro's en wallabies rond.

De volgende ochtend verkenden we het westelijke deel (Millstream), een voormalige 'station' (boerderij). Door een ondergrondse bron zijn hier permanent gevulde rivieren en plassen en een weelderige vegetatie, waardoor het lekker koel was. Er leven onder andere heel veel soorten libellen, waaronder een paars met roze. Als je honderden kilometers door een dor en droog landschap hebt gereden, waar het op zich al bijzonder is dat er überhaupt planten en dieren kunnen (over)leven, dan voelde dit echt als een oase in de woestijn.